De Tuut van... Niels

In ‘De Tuut van…’ laten we jongeren met oorsuizen aan het woord. Hij of zij vertelt over zijn strijd tegen de pieptoon. Niels schreef zijn verhaal op papier en wil dit graag delen met andere jongeren.

De meesten onder ons hebben tegenwoordig een moderne flatscreen-tv in de woonkamer staan. Maar er zijn wellicht genoeg mensen die nog steeds in het bezit zijn van één of meerdere van die ouderwetse beeldbuizen, of er vroeger één gehad hebben. Die laatste groep kent waarschijnlijk (of herinnert zich vast nog) dat hoogfrequente geluid dat de woonkamer vult vanaf het moment dat zo'n ouderwets toestel wordt aangezet. Zo'n irritant, statisch, monotoon geluid. Bijna onopvallend, maar als je het geluid van de tv afzet en erop begint te letten, wordt het enorm storend.

Ikzelf heb thuis een modern televisietoestel, een flatscreen, dat enkel de klanken uitzendt die bij de beelden op het scherm horen. Nochtans hoor ik nog steeds datzelfde geluid dat ik vroeger hoorde toen ik bij mijn ouders thuis naar de televisie keek. Dat hoogfrequente, statische geluid. Hoe komt dat dan?

Tinnitus.

Het begon een vijftal jaren geleden, toen ik opeens een constante pieptoon in mijn linkeroor hoorde. Dit was niet de eerste keer dat ik zoiets voorhad. Ik had het wel eens een paar seconden, zoals velen onder ons er wel eens last van hebben. Maar die keer bleef het duren. Het stopte maar niet. Ik besloot het even te laten rusten. Ik voelde mij tenslotte ook een beetje verkouden en dacht dat het na die verkoudheid wel zou ophouden. Maar toen dat na een paar dagen niet het geval was, besloot ik toch maar eens naar de dokter te gaan. Die zei dat ik waarschijnlijk een kleine oorontsteking had en dat dat wel eens de oorzaak kon geweest zijn. Hij schreef mij wat medicijnen voor en na een tijdje werd de pieptoon minder luid. Maar nooit is het geluidje volledig verdwenen uit mijn oren.

Ik heb intussen leren leven met tinnitus, hopende dat het nooit erger wordt dan dit.

Nu moet ik wel toegeven dat ik in mijn tienerjaren - onbewust als ik was - mijn muziek wel eens luid durfde afspelen, zowel via de stereo in mijn slaapkamer als via de koptelefoon van mijn iPod. Dit kan mogelijks een eerste oorzaak zijn geweest voor mijn oorsuizingen en was die oorontsteking louter de spreekwoordelijke druppel. Wie zal het zeggen? Wat ik wel weet, is dat wanneer er geen andere geluiden zijn die mijn oren prikkelen, ze zelf dat irritante piepgeluidje produceren. Ik hoor het als het volledig stil is, dus ook als ik in mijn bed kruip om te gaan slapen. Ik heb intussen leren leven met tinnitus, hopende dat het nooit erger wordt dan dit.

Aan de jongere mensen onder jullie die misschien niet weten over welk geluidje ik het hier de hele tijd heb gehad: wees blij, voor jullie is het nog niet te laat. Bescherm jullie oren! Ook voor de niet meer zo jonge mensen en voor iedereen die nog geen gehoorschade heeft, heb ik dezelfde boodschap. Bescherm jullie oren! Je hebt er maar twee.

Bescherm jullie oren! Je hebt er maar twee.

Wil jij de volgende ‘Tuut’ zijn?
Wil je zelf ook je verhaal delen met andere jongeren? Stuur het dan door naar info@detuutvantegenwoordig.be, met vermelding van ‘De Tuut van’, en wie weet pronkt jouw verhaal volgende maand wel op ons platform!